Had Gadia – Natalie Portman

Natalie Portman, kendisi ile ilk tanışmamız ikimizin de çocuk olduğu Leon- Sevginin Gücü filmi ile başladı. Takvimler 1994 yılını gösteriyordu ve o günlerin popüler pazar eğlencesi olan Parliament Sinema Kulübü’ nde “TV’ de ilk kez” ibaresi ile bir film başlıyordu. Ertesi gün okula gitmesi gereken küçük bir çocuk olduğumdan uyumam söylenmişti ama büyük bir hayranlıkla filmi sonuna kadar izlemiştim o gece. Leon – Sevginin Gücü filmi bende iz bırakan ve tekrar tekrar izlediğim tam bir başyapıttır. Bu yazımda size filmden bahsetmeyeceğim çünkü o ayrı bir yazının konusu olacak kadar önemli bir film kesinlikle. O yıllarda benim gibi küçük bir çocuk olan Natalie büyüyor ve yine başarılı filmlere imzasını atıyordu. (Yıldız Savaşları, V for Vandetta, Free Zone, Siyah Kuğu vb.)

Sonra bir gün bu klibe denk geldim ve bir kez daha hayranlıkla izledim oyunculuğunu. Öyle içten ağlıyordu ki, samimi olmadığına inanmak güçtü. 1981 yılında Kudüs’ te doğan ve o topraklarda büyüyen Natalie’ nin gözyaşları umarım sahte değildir. Bu parçanın sözlerini araştırdığımda ise oldukça şaşırdım. Bir ninni gibi dinlediğim parçanın savaş tekerlemesi olduğunu, Yahudi ırkının gördüğü zulmü simgelerle anlattığını ve intikamının alınacağından bahsediyordu. Önce klibi izlemenizi ve ardından aşağıdaki açıklamaları okumanızı tavsiye ederim.

Aşağıda paylaşacağım bölüm ise Youtube’ dan alınmış bir yorumdur. Konu hakkında önemli bilgiler içeriyor.

“Bilmeyen ya da dikkat etmeyen biri için çok masum ve acıklı bir film girizgahı bu. Yahudi kitabı kainatın biner yıllık altı günde yaratıldığına ve yedinci gün de (şabbat) tanrının istirahate çekildiğine inanırlar. Bu yedinci bin yılın içinde bulunduğumuz zaman dilimine tekabül ettiği görüşü hakimdir. Tanrı istirahatte olduğu için “Şabbat”ta dünyayı tanrının seçkin kavmi Yahudiler idare edecek inancı vardır. Tüm zulüm ve cinayetler bu görüşün semeresidir. Had gadya’nın sonunda ki “Ve her şey yeniden başlıyor işte…” cümlesi bu bin yıllık sözüm ona “şabbat”ın başlayışına işarettir.” Alıntıdır.

”Yahudi ırkının kutlamış olduğu hamursuz bayramı (Passover Seder, İbr. סֵדֶר) bitiminde de söylenen çok eski bir savaş marşının sözlerini besteleyen Chava Alberstein’ ın (חוה אלברשטיין) şarkı sözlerinde bahsettikleri, bazı yenilikçi tarihçilere göre sembol ve işaretler içerir. İsrail tarihinin kısa bir özeti olan parçada söylenen baba kelimesi yaratıcıyı, iki para ile satın alınan kuzu ise Yahudi milletini temsil eder. Kuzuya saldıranlar ise sırasıyla;

Düzenbaz Kedi: Asurlular

Köpek: Babiller

Sopa: Persler

Ateş: Makedonyalılar

Su: Romalılar

Öküz: Arap Mücahitler

Kasap: Haçlı Hristiyanlar

Ölüm Meleği(Azrail): Türkler

İsrail topraklarını tarih boyunca işgal altına almış ülke ve imparatorlukları simgeler. Burada son sırada bahsedilen ve en ürkütücü unvana sahip olan ölüm meleğinin (Azrail) ise Osmanlı İmparatorluğu olduğu söylenir. Parçanın sonunda geçen “Bu yıl, benim değişen, eskiden uysal bir kuzu idim, sonra bir kaplan oldum ve sonra vahşi bir kurt!” sözleri ise İsrail Hükmeti’ nin yeni dönemdeki politikasını ifade eder.

Kuzu gibi masum ve savunmasız bir figür ile ifade edilen; işgaller, soykırımlar ve çeşitli zulümler yaşamış suçsuz halkın, kendilerine yapılan zulmün benzerini ve dahi fazlasını bölgedeki Yahudi ırkından olmayan halka yapan İsrail Hükümeti’ ni eleştirmesi. “Zalimin mazlum ile, celladın kurban ile dönüp durduğu bu dehşet çemberi, bunca delilik ne kadar daha sürecek böyle?.. Ve her şey yeniden başlıyor işte…”. ”